பெயர் தெரியாத
நீலமா பச்சையா,
தெரியாத ஒரு நிறத்தில்
அழகான குருவி.
Certain laziness set-in the mind due to the arriving Deepawali on next day, last night sat down in front of TV for a movie. The combination of OTT sites, smart TV (with, possibly a reasonably good sound system) and internet is slowly changing the game of movie experience. The Cinema halls may soon face the fate of STD/ISD booths of pre-mobile phone era. And this pre-Deepawali laziness, prompted me to search for the movie “Sardar Udham” – Few days ago read an article about the background of this movie.
பூத்திருக்கும் மலர்
செடியின் சிரிப்பு.
வீசும் தென்றலில்
சிரிப்பு விரிகிறது.
புயலின் உக்கிரத்தில்
சிரிப்பும் உச்சமடைந்து அழிகிறது.
சமீபத்தில் Analytic Idealism என்னும் கருத்தியல் வாதத்தின் ஒரு கிளை பற்றி அறிய வாய்ப்பு கிடைத்தது. பெர்னாடோ காஸ்த்ரப் (Bernardo Kastrup) என்பவருடைய, Analytical Idealism குறித்த அறிமுக காணொளிகள். ஏழு காணொளிகள், சுமார் ஆறு மணி நேரம். பத்து நாட்களில் பார்த்து/கேட்டு முடித்தேன்.
மனிதர்கள் எடுக்கும் நிலைப்பாடுகள் வழியாகவே அவர்கள் ஆளுமை வெளிப்படுகிறது. நிலைப்பாடுகள் தனிமனிதர்களின் கருத்து, அறிவு, சூழல் போன்றவை காரணமாகவோ அல்லது அவர்களின் உணர்வுகள் காரணமாகவோ அல்லது அவற்றின் கலவைகளின் காரணமாகவோ இருக்கலாம். அவை மனிதர்கள் விழிப்புணர்வுடன் எடுத்த நிலைப்பாடுகளாகவோ அல்லது எதற்கு என தெரியாமல் அவர்களை அறியாமலே எடுத்ததாகவோ இருக்கலாம். எவ்வாறாக இருந்தாலும், அவர்களின் உணர்வு அல்லது அறிவின் எல்லைகள், நிலைப்பாடுகளையும், எனவே ஆளுமையையும் வகுத்தளிக்கின்றன.
Blog – இல் கடந்த நான்காண்டுகளாக எதுவும் எழுதவில்லை. எழுதாமல் இருப்பது எனக்குத் தேவையாக இருந்தது. எதையாவது எழுதுவதற்காக, அகப்பயணத்திற்கான என் நேரத்தை இழந்ததைப்போல தோன்றியது. மேலும் என் எண்ணங்களை அறுதியான உண்மைகள் என எழுதும் த்வனி சில பதிவுகளிலும். சில காலத்திற்குப்பிறகு படித்தால் அபத்தமாகத் தோன்றுவது பல பதிவுகளிலுமாக குளறுபடிகள் விரவி இருக்கிறது. இந்தக் குறைபாடுகளை களையாமல் எழுதுவதும் அவற்றை Blog-இல் பதிப்பதும் சரியானதாகத் தோன்றவில்லை.
அவர்
அவரைப் பற்றிய நினைவுகளை தொகுத்துக்கொள்ள வேண்டும். தன் வாழ்க்கையை முடித்துக்கொண்ட இந்த நேரம் அதற்கான ஒரு தூண்டுதலாக இருக்கட்டும்.
இவை அறுதியான உண்மைகளாக இருக்கவேண்டும் என்பதில்லை. ஆனால் அவரைக்குறித்த என் எண்ணங்களின் பதிவு என்றநிலையில் உண்மையாக இருக்க வேண்டியது அவசியமாகிறது. அவரிடமிருந்து நான் விலகியிருக்கும் தூரத்தை அறிய இது எனக்கொரு வாய்ப்பு! அந்த தூரமே, நான் தனிமனிதனா அல்லது இன்னொருவரின் அப்பட்டமான பிரதியா என உணர்த்தும். உண்மையில் முற்றாக விடுதலை அடைந்தவர்கள் தவிர மற்றவர்கள் முற்றிலும் தனிமனிதர்களாக இருக்க வாய்ப்பில்லை. அதே நேரத்தில், முற்றிலும் ஒருபிரதியாக இருப்பதும் வாழ்க்கை நமக்கு அளிக்கும் வாய்ப்பை இழப்பதே.